Πώς λειτουργούν οι αερόσακοι;

Ένα αερόσακο είναι στην πραγματικότητα ένα από τα τρία συστατικά ενός συστήματος που προστατεύει τους επιβάτες ενός οχήματος σε περίπτωση σύγκρουσης. Το σύστημα αποτελείται από μονάδα αερόσακου,  αισθητήρα σύγκρουσης και διαγνωστική μονάδα. Τα νεότερα οχήματα μπορεί επίσης να έχουν έναν διακόπτη on/off που επιτρέπει την απενεργοποίηση του συστήματος.Η μονάδα αερόσακου (

είναι ο πραγματικός "αερόσακος") είναι μια σακούλα από ελαφρύ ύφασμα και βρίσκεται στο μαξιλαράκι του τιμονιού ή στην κεντρική κονσόλα του ταμπλό μαζί με τη μονάδα φουσκώματος. Αποτελείται από τη μονάδα φουσκώματος και τον αερόσακο από ελαφρύ ύφασμα. Ο αερόσακος του οδηγού είναι πολύ μικρότερος από τον αερόσακο του επιβάτη λόγω της απόστασης μεταξύ του αερόσακου και του επιβάτη και του φυσικού χώρου στον οποίο στεγάζεται ο αερόσακος.Ο αισθητήρας σύγκρουσης βρίσκεται συνήθως στον προφυλακτήρα ή στη μάσκα του οχήματος, αλλά μπορεί να βρίσκεται στο ταμπλό ή στην καμπίνα επιβατών σε ορισμένα μοντέλα. Μπορεί να υπάρχει μόνο ένας αισθητήρας ή πολλαπλοί αισθητήρες σε ένα όχημα. Αν και πιστεύεται συνήθως ότι οι αισθητήρες ενεργοποιούνται από την πρόσκρουση, στην πραγματικότητα ενεργοποιούνται από την ταχεία επιβράδυνση ή τον ρυθμό επιβράδυνσης του οχήματος. Επομένως, οι αισθητήρες δεν ενεργοποιούνται με την ίδια ταχύτητα σε διαφορετικές ταχύτητες και συγκρούσεις. Το ξαφνικό φρενάρισμα ή η οδήγηση σε τραχείς ή ανώμαλους δρόμους, συνήθως δεν θα παράγουν αρκετό ρυθμό επιβράδυνσης για να ενεργοποιήσουν τον αισθητήρα ώστε να ενεργοποιήσει το σύστημα εάν το σύστημα λειτουργεί σωστά.

Το τελικό στοιχείο είναι η διαγνωστική μονάδα, η οποία παρακολουθεί την κατάσταση του συστήματος αερόσακου. Όταν είναι αναμμένο το σύστημα ανάφλεξης του οχήματος, η διαγνωστική μονάδα ελέγχει για λειτουργικά προβλήματα εντός του συστήματος και ανάβει μια προειδοποιητική λυχνία για να ειδοποιήσει τον οδηγό ότι το σύστημα δεν λειτουργεί σωστά. Για προστασία από διακοπή ρεύματος, οι περισσότερες διαγνωστικές μονάδες αποθηκεύουν αρκετή ενέργεια για να ενεργοποιήσουν τον αερόσακο εάν η μπαταρία του οχήματος υποστεί ζημιά σε σύγκρουση.

Όταν το όχημα επιβραδύνεται επαρκώς, ο αερόσακος έχει σχεδιαστεί για να εκτελεί δύο κύριες λειτουργίες. Ο αερόσακος έχει σχεδιαστεί για να παρέχει ένα μαλακό "μαξιλάρι" μεταξύ του επιβάτη και των σκληρών επιφανειών μέσα στο όχημα και να διανέμει την ενέργεια της σύγκρουσης σε μια ευρύτερη περιοχή. Ο αισθητήρας επιβράδυνσης ενεργοποιεί το φούσκωμα του αερόσακου κατά την ταχεία επιβράδυνση και τον ξεφουσκώνει μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Μια μετωπική σύγκρουση με ένα σταθερό, ακίνητο αντικείμενο, όπως ένα δέντρο, με ταχύτητες 10 έως 15 μίλια ανά ώρα (ισοδύναμο με μια μετωπική σύγκρουση 28 μίλια ανά ώρα με άλλο όχημα, καθώς το άλλο όχημα απορροφά μέρος της ενέργειας) ενεργοποιεί το φούσκωμα, ενεργοποιώντας έναν μηχανικό διακόπτη που κλείνει τις ηλεκτρικές επαφές, σηματοδοτώντας στον αισθητήρα ότι έχει συμβεί σύγκρουση. Το σύστημα φουσκώματος του αερόσακου περιέχει αζίδιο νατρίου (NaN3) και νιτρικό κάλιο (KNO3), τα οποία συνδυάζονται για την παραγωγή αερίου αζώτου. Το μείγμα αζώτου φουσκώνει τον αερόσακο με ταχύτητες που πλησιάζουν τα 200 μίλια ανά ώρα.

Όταν ένας αερόσακος λειτουργεί σωστά, μπορεί να μειώσει τη συχνότητα και τη σοβαρότητα των τραυματισμών σε ένα τροχαίο ατύχημα. Η αποτελεσματικότητα ενός σωστά λειτουργούντος αερόσακου ενισχύεται φορώντας ένα σύστημα συγκράτησης γονάτων/ώμων, όπως μια ζώνη

ασφαλείας, και μια δομικά γερή οροφή οχήματος.